OVER OPEN MOND VAN ERIK JAN HARMENS EN INWAARTS VAN JOOST ZWAGERMAN

Echtscheiding is hot in de Nederlandse poëzie. Afgelopen jaar verscheen Ons verlangen van Paul Bogaert, een bundel die de teloorgang van een liefde op een versluierde manier evoceert: ‘er blijkt een dikke norse/ kikvors mijn hart van binnenuit te barricaderen’. Veel openlijker wordt de breuk tussen man en vrouw bezongen in Open mond van Erik Jan Harmens en Inwaarts van Joost Zwagerman. Had de echtgenoot in ‘Het huwelijk’ van Elsschot niet eens de moed om zijn vrouw te verlaten ‘want tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren’, Harmens en Zwagerman zien er geen been in om hun huwelijkssores met respectievelijk de lezers van de Volkskrant en de kijkers van De Wereld Draait Door te delen. Die biografische kennis hindert mij bij de lezing van hun bundels. Ik raak te snel gefocust op dat ene thema en dat vind ik vervelend. Zo eenduidig kan deze poëzie namelijk niet zijn. En na herlezing blijkt: ze is dat ook niet. Lees verder>>