Uit het juryrapport van de J.C. Bloem-poëzieprijs 2013:

‘Er zijn niet veel dichters die zo onverstoorbaar hun eigen gang durven gaan als Henry Sepers doet in Spreekt de troubadour. Hier is het de krachtige lyriek die de lezer bij de haren grijpt. Een volstrekt eigen geluid dat benauwd maakt en van benauwdheid getuigt. In bijna alle gedichten in deze bundel worden, met een steeds voelbare frustratie over de begrenzingen van de taal, liefdes en lichamen verkend. ‘Woord is een virus dat zich in je nestelt, het grijpt je aan, je lichaam wordt klankschaal…’ Sepers weet wat hij doet. Hij grist zijn gedichten onder de bemoeizuchtige klauwen van de tijdsgeest weg. ‘