Hier verschijnt ongeveer om de maand een nieuw gedicht, in gesproken en geschreven vorm. Soms komt het uit een van mijn bundels, soms is het niet eerder gepubliceerd. Dit keer een gedicht uit Stofloze afdruk (2021).
1
Mimiek van het water de oogopslag van de golven
de grijns van een maalstroom het kokhalzen
van de sluizen de rivier rimpelt zichzo oud zo oud
het geduw en getrek rond de kribben de hunkerende
schoot van de uiterwaarden de vissen in het diepe
komen pas bovendrijven als zedood zijn dood
de stroom die voortstuwt wat nog had willen
blijven de scheepsschroeven die het vocht
penetreren de oeverskalven af kalven af
de pont die de worm doormidden snijdt de aak
die een moeder draagt en een hond de man
zonder vlees op de dijkroept je roept
2
Daar rijd ik met de rouw verterende ouder
langs de rivier die uitmondt
kan haar niet schelen waargeheugenvlagen wapperen achter de dijken
fietstochten blijven zich herhalen
tot de voren in het asfalt
niet meer zijn te genezenen achter de einder lacht de man
om wie het is begonnenhet is een vriendelijke lach
die wegsterft
als een zon.
Geef een reactie