Bij uitgeverij Magonia van Lex Jansen zal dit jaar mijn vierde dichtbundel verschijnen! Voorlopige titel: Gefilterd hemellicht. Het boek zal naar verwachting in september van dit jaar het licht zien.
Hier vast een gedicht uit de bundel. Je kunt het gedicht ook beluisteren.
Zie ze wankelen mijn vader mijn moeder
hun lijven zijn bijna op, hun adem is zo weinig
dat ze liever op bed gaan liggen om restjes te sparen
te herhalen wat al zoveel malen is gezegd en te krimpen
zo oneindig dat ze samenvallen met een vlok
een vlinder eeuwigheidhun liefde voor elkaar kent geen genade
ze is het strelen van de kale schedels
de mythe die moet worden gestut
de kinderen die liefde terugbetalen
de opoffering die toch niet voor niets
is geweest zo schuifelen zij voort
in de kleine ruimte met het weidse uitzichtzie ze achterwaarts bewegen naar de kuil
zodat het vallen plotseling zal zijn
ze houden elkaars hand vast om af te remmen
en voort te trekken de laatste liedjes van hun jeugd
te zingen en al die beelden die door hun hoofd
razen maar niet meer beklijven: dat wordt straks
tuimelen over de einderzoveel ingeslikte woorden nemen ze
als pijlpunten mee de aarde in
dat die verbaasd zal zijn
over hun welsprekendheid.
Mooi gedicht Henry, het raakt me, zoals zoveel gedichten van jouw hand